|
Post by niesfan on May 17, 2004 7:50:47 GMT -5
Geen verwijzing naar een boek, maar een klein verhaaltje:
Het mag gezegd worden: Esmeralda Esenkbrink nieste vrij veel. Ze voelde minstens drie maal per dag aandrang. Op zonnige dagen werd dat meestal een keer of zes. Het tegenhouden van een niesbui vond ze moeilijk.
Toen ze achter haar bureau zakte, voelde ze 't alweer. De streep zonlicht op haar bureau maakte niezen onontkoombaar. Werktuiglijk legde ze de post weg, om even rustig de tijd te nemen voor haar korte niesbui. 't Was haar normale serie van vijf, met de gebruikelijke pauze tussen de derde en de vierde nies, de vierde iets steviger en de vijfde uitgesproken heftig. TSSSS TSSSSS TSJIE…. ATSJOE AAAATTTTCCCHHH!
Ze trok haar neus voorzichtig op, wetende dat ze waarschijnlijk nog een keer of drie zou moeten niezen. Snel vlijde ze haar slanke handen in een piramide voor neus en mond. ESHOE! HETTSSS… HAATCH!
Haar zucht was er een die het midden hield tussen gelatenheid en genieting.
Juist kwam collega Frank Zomers binnen. Een snelle blik vertelde hem genoeg. Hij wist dat hij Esmeralda even niet moest storen.Quasi ongeïnteresseerd ging hij zitten. Esmeralda zag hem. Z'n binnenkomst stoorde haar. Maar de streep zonlicht was haar redding. Ze voelde dat het voorlopig de laatste niesserie zou zijn. Maar ze nieste met opgave. TSJIE ESHOE ATSJOE AAAATTTTCCCHHH!
Ze glimlachte naar Frank. En Frank glimlachte terug.
|
|
|
Post by Lord of sneezing on May 17, 2004 8:24:50 GMT -5
mooi verhaal, bedankt!
|
|
|
Post by mrhatssss on May 22, 2004 6:12:41 GMT -5
We want more!
|
|